Terapia NeuroTaktylna jest jedną z bazowych technik w systemie terapeutycznym. Jest to rodzaj masażu i stymulacji skóry, który pobudza oraz przygotowuje receptory skóry do prawidłowego odbioru bodźców sensoryczno – motorycznych pochodzących z otoczenia oraz do aktywizacji rozwoju funkcji mózgowych i układu nerwowego. Zwiększa świadomość ciała i reguluje zaburzenia skóry w odbiorze wrażeń dotykowych. Stosuje się ją także oddzielnie jako metodę relaksującą i wspierająca rozwój dziecka, a także jako wspomaganie terapii osób dorosłych.
Terapia NeuroTaktylna składa się z dwóch aspektów.
Pierwszy aspekt związany jest z pracą zmysłu dotyku specjalnymi technikami, dzięki którym stymulujemy receptory znajdujące się w skórze. Stymulacja receptorów odbywa się zgodnie
z ich funkcjami (percepcja różnych jakości bodźców – dotyk, ciśnienie, temperatura, wibracja), ze wzrostem skóry oraz strukturą mięśniową i kostną ciała.
Drugi aspekt terapii skierowany jest na optymalizację funkcjonowania układu nerwowego,
a przede wszystkim na rozwój sieci połączeń między komórkami nerwowymi (synapsami), jak również między nietypowymi strukturami, które umożliwiają częściową lub całkowitą odnowę utraconych funkcji układu nerwowego lub mózgu. Dotyk, jak potwierdzają naukowe badania, wpływa na rozwój funkcji półkul i kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu. Pośrednio terapia skierowana jest na stymulację układu hormonalnego oraz regulację procesów dojrzewania różnych struktur organizmu i jego funkcjonowanie.
Terapia z powodzeniem jest stosowana w pracy z dziećmi mającymi różne deficyty rozwojowe, takie jak: trudności w nauce, lęki i fobie, ADHD i ADD, spektrum autyzmu, zaburzenia mowy.
(informacja sporządzona na podstawie książki pt „Neurokinezjologiczna Terapia Taktylna TM dr Swietłany Masgutowej”, napisanej pod redakcją dr Swietłany Masgutovej).