Integracja Sensoryczna pozwala odczuwać, porządkować, składać w spójną całość oraz rozumieć w relacji do siebie bodźce: słuchowe, wzrokowe, dotykowe, pochodzące z ruchu i grawitacji oraz węchowe i smakowe, które dochodzą do mózgu za pomocą zmysłów. Do prawidłowego przebiegu tego procesu konieczne jest połączenie wszystkich zmysłów i ich właściwa interpretacja. Dzięki temu możliwe jest zachowanie adekwatne do danej sytuacji.
Dziecko, dzięki integracji sensorycznej, jest w stanie poruszać się w skoordynowany sposób, skupiać uwagę na zabawie i nawiązywać prawidłowe relacje społeczne. Proces integracji społecznej rozwija się przez całe życie, ale najbardziej intensywnie przebiega w ciągu pierwszych trzech lat. Czasem nie przebiega on tak sprawnie, jak powinien. Wtedy z pomocą przychodzi terapia metodą integracji sensorycznej.
Jak wygląda terapia integracji sensorycznej?
Terapia integracji sensorycznej odbywa się w odpowiednio wyposażonej sali terapeutycznej. Zajęcia mają charakter zabawy naukowej, w której dzieci tak organizują pracę swoich zmysłów, by była wydajna. Podczas terapii integracji sensorycznej wykorzystywane są pomoce o różnych kształtach, fakturach, rozmiarach.
Terapia integracji sensorycznej jest terapią ruchem, stąd podczas zajęć dzieci huśtają się, ćwiczą w basenie z kuleczkami, bawią się różnymi masami plastycznymi, grają na instrumentach muzycznych.
Zadania stawiane przed dzieckiem nie są ani zbyt łatwe, ani zbyt trudne. Stanowią jednak wyzwanie. Wyzwala to więcej reakcji adaptacyjnych, jednocześnie nie powodując u dziecka zniechęcenia. Zadaniem terapeuty jest ciągłe monitorowanie i analizowanie zachowań dziecka, co umożliwia dobranie następnych zadań. Integracja sensoryczna nie jest substytutem rzeczywistej edukacji, poprawia funkcjonowanie dziecka oraz zdolność do uczenia się.